Het rapport bevat een rentabiliteits- en kostprijsanalyse van appels en peren in de jaren 2009-2014. De best presterende bedrijven worden vergeleken met de minst presterende. Bij de peren wordt de rentabiliteit van de conferenceperen vergeleken met de overige perenvariëteiten. In de appelproductie worden de clubrassen zoals Belgica, Kanzi en Greenstar vergeleken met de overige appelvariëteiten.

De rentabiliteit van een hectare appels en peren hangt sterk af van het productiejaar en het bedrijf. Tussen appels en peren gaapt bovendien een grote kloof. Bij peren ligt het nettobedrijfsresultaat per hectare maar liefst 3.700 euro hoger dan bij appelen.

De verschillen in rentabiliteit in de periode 2009-2014 zijn hoofdzakelijk afkomstig van verschillen aan de opbrengstenzijde. Gemiddeld liggen de opbrengsten van een hectare peren 3.500 euro hoger dan de opbrengsten van een hectare appels. Tussen de jaren verschillen de opbrengsten ook zeer sterk, als gevolg van de verschillen in productie per hectare en nog meer van de verschillen in de gemiddelde markprijs.  De verschillen in opbrengsten per hectare in 2013 tussen de 25% best presterende en 25% slechtst presterende bedrijven lopen  voor peren op tot 10.000 euro per hectare, voor appels zelfs tot 12.000 euro per hectare. Daarentegen is de spreiding in kosten veel minder uitgesproken, zowel tussen de jaren, tussen de bedrijven als tussen de bedrijfstakken.

De teelt van appels leidde slechts in twee van de zes productiejaren tot een positief netto bedrijfsresultaat In de overige vier jaren waren de opbrengsten onvoldoende om alle kosten (inclusief vergoeding voor eigen arbeid) te compenseren. Voor peren was het netto bedrijfsresultaat enkel in 2011 negatief. In alle andere jaren werd een positief netto bedrijfsresultaat gerealiseerd.

Tussen afzonderlijke variëteiten zijn er ook opvallende verschillen. Zo blijkt dat binnen de clubrassen zoals Belgica, Kanzi en Greenstar een uitgesproken hoger netto bedrijfsresultaat behaald wordt dan met de overige appelvariëteiten. Binnen de peren zijn de conferenceperen rendabeler dan de andere peren.

De pitfruitsector is een economisch belangrijke subsector binnen de Vlaamse land- en tuinbouw. Terwijl de appelteelt het moeilijk heeft om zich te differentiëren van andere Europese productieregio’s, was de conferencepeer jarenlang een succesvol alternatief voor de Vlaamse fruitteler. Sinds augustus 2014, met de invoering van de Russische handelsboycot, is het duidelijk dat de rentabiliteit van zowel de appel- als perenteelt onder sterke druk komt te staan.

De analyses zijn gebeurd op basis van boekhoudcijfers van het Vlaamse Landbouwmonitoringsnetwerk , waarvan een 50-tal gespecialiseerde appel- en perenbedrijven deel uitmaken.