Verzurende emissie
Landbouw neemt in 2021 40% van de totale verzurende depositie in Vlaanderen in. De totale emissie van potentieel verzurende stoffen door de landbouw daalt in 2021 met 11% ten opzichte van 2007. Verzurende landbouwemissies zijn nauw verbonden met het gebruik en de opslag van (dierlijke) mest.
Verzuring wordt omschreven als de gezamenlijke (potentieel) verzurende effecten van luchtverontreinigende stoffen die via de atmosfeer worden aangevoerd. Aan de hand van het zuurvormend vermogen van zwaveldioxide (SO2), stikstofoxiden (NOx, omgerekend naar NO2) en ammoniak (NH3) worden de emissies omgerekend naar zuurequivalenten (Zeq). De emissies van de verschillende stoffen zijn zo te sommeren. Verzuring tast de biodiversiteit van ecosystemen aan. De draagkracht van de natuur (bos, heide en soortenrijk grasland) voor atmosferische depositie wordt uitgedrukt als de kritische last. Als Europese langetermijndoelstelling is vastgelegd dat de kritische lasten voor verzuring in geen enkel ecosysteem overschreden mogen worden. Daarnaast kan verzuring leiden tot verhoogde nitraatgehaltes in het grondwater en tot de uitspoeling van metalen naar het grondwater. Verzurende deposities veroorzaken bovendien corrosie van materialen en een versnelde verwering van gebouwen. In 2021 is deze depositiedrempelwaarde voor verzuring overschreden op 19% van de totale oppervlakte natuur in Vlaanderen (VMM, 2023).
Landbouw neemt in 2021 40% van de totale verzurende depositie in Vlaanderen in en is daarmee de tweede grootste bron, na import van buiten Vlaanderen met 49%. De totale emissie van potentieel verzurende stoffen door de landbouw daalt in 2021 met 11% ten opzichte van 2007 en met 34% ten opzichte van 2000. De ammoniakemissie (NH3) is goed voor 90% van de potentieel verzurende emissies van de landbouw in 2012. Het aandeel van stikstofoxiden (NOx) bedraagt 9%, en dat van zwaveldioxide (SO2) is verwaarloosbaar. Ondanks een vermindering met 68% ten opzichte van 2000 is de landbouw in 2021 verantwoordelijk voor 94% van de ammoniakdepositie in Vlaanderen (VMM, 2023).
Verzurende landbouwemissies zijn nauw verbonden met het gebruik en de opslag van (dierlijke) mest, waarbij NH3 (en in mindere mate ook NOx) vervluchtigt. Meer specifiek gaat het in 2021 over stalling en mestopslag (57%), mest uitrijden (21%) en beweiding (7%). Het kunstmestgebruik is verantwoordelijk voor 9%. Het brandstofgebruik vertegenwoordigt slechts 3% van het totaal (VMM, 2023).