Agrobiodiversiteit – Een steunpilaar voor de 3de generatie agromilieumaatregelen?
Het rapport onderzoekt de typische agrobiodiversiteit, de ecosysteemdiensten en de effecten van veranderingen van landbouwpraktijken op de agrobiodiversiteit van de verschillende bedrijfstypes. Vanuit dit denkkader worden de 20 bestaande pakketten agromilieumaatregelen geëvalueerd en worden er 17 potentieel nieuwe maatregelen voorgesteld.
De relatie tussen landbouw en agrobiodiversiteit is bijzonder complex. Zowel in positieve, neutrale als in negatieve zin beïnvloeden ze elkaar. Bepaalde aspecten van agrobiodiversiteit en de gerelateerde ecosysteemdiensten staan onder druk in de huidige Vlaamse landbouwsystemen. De huidige agromilieumaatregelen kunnen geoptimaliseerd worden en potentieel nieuwe maatregelen kunnen ontwikkeld worden zodat ze de agrobiodiversiteit versterken.
Vanuit de evaluatie van de huidige agromilieumaatregelen is gebleken dat er twee grote knelpunten zijn: de participatiegraad en de gebiedsgerichtheid van de maatregelen. Door de inpasbaarheid van de agromilieumaatregelen in de bedrijfsvoering te vergroten, kunnen beide knelpunten overwonnen worden. Het bedrijfstype wordt als uitgangspunt genomen om de inpasbaarheid van maatregelen in te schatten.
Het rapport onderzoekt de typische agrobiodiversiteit, ecosysteemdiensten en de effecten van veranderingen van landbouwpraktijken op de agrobiodiversiteit van de verschillende bedrijfstypes . Vanuit dit denkkader worden de 20 bestaande pakketten agromilieumaatregelen geëvalueerd en worden er 17 potentieel nieuwe maatregelen voorgesteld.
