Potentieel voor Vlaamse meerwaardevleeskippen, met een blik op Nederland en Duitsland
Het rapport onderzoekt waar Vlaanderen staat met de productie van vleeskippen in het algemeen en van meerwaardevleeskippen in het bijzonder. De volgende vragen komen aan bod: Welke ketens bestaan er in Vlaanderen naast de biologische productie en de meer gangbare productie en welk aandeel eisen ze op? Hoe kunnen die in kaart worden gebracht? Is er nog groeipotentieel? Hoe is de situatie in Nederland en Duitsland en zijn er mogelijkheden voor export? Is het potentieel voldoende groot om er in Vlaanderen specifieke actie of promotie rond te voeren?
Meerwaardevleeskippen zijn kippen die aan hogere dan de gangbare of wettelijke productievoorwaarden voldoen, waardoor het product tegen een hogere prijs verkocht kan worden. Een nieuw rapport gaat na wat het potentieel van meerwaardevleeskippen voor Vlaanderen/België is.
Het huidige aantal slachtingen van in België geproduceerde meerwaardevleeskippen bedraagt bijna 90.000 dieren per week. Dat is 2% van de totale Belgische vleeskipproductie. Het huidige productiepotentieel voor meerwaardekippen in België ligt nog iets hoger op circa 95.000 dieren per week. Het zou benut kunnen worden als winkelketens zich nadrukkelijker lokaal bevoorraden met biologische vleeskippen. Op dit moment worden ook heel wat hoevekippen ingevoerd uit Frankrijk. Ook deze markt zou door Belgische pluimveebedrijven ingevuld kunnen worden.
Hoewel de binnenlandse vraag in de toekomst nog zal stijgen, wordt verwacht dat de evolutie langzaam zal verlopen en dat er met voldoende gevoel voor de marktontwikkelingen op ingespeeld moet worden. Op middellange termijn wordt het potentieel op 120.000 stuks per week ingeschat. Het potentieel voor productieverhoging lijkt vooral voor Wallonië interessant.
Het aandeel van meerwaardevleeskippen in de totale productie van vleeskippen is in Duitsland en Nederland vergelijkbaar. De uitvoer naar onze buurlanden lijkt gemakkelijker als gangbare vleeskip dan als meerwaardevleeskip. Het Belgische aanbod moet optornen tegen de eigen labels die voor Nederland sterk gericht zijn op dierenwelzijn en voor Duitsland op (eigen) herkomst en regionaliteit.
Belangrijk voor het potentieel voor meerwaardevleeskippenis de trend naar verkoop in stukken in plaats van als gehele kip. Generieke promotie voor meerwaardevleeskippen in Vlaanderen/België wordt op dit moment niet als wenselijk ervaren, omdat er te weinig commerciële spelers zijn. Ze hebben ook meer baat bij specifieke promotie die rekening houdt met ontwikkelingen op de markt en positieve aandacht in kookprogramma’s.
