Zelfredzaamheid in de landbouw – Voer voor discussie
De publicatie wil een bijdrage leveren aan de discussie over de mate waarin landbouwbedrijven zelfredzaam moeten zijn. Omdat die reflectie deels filosofisch is, leidt ze tot een standpunt dat kan worden aangevochten. Zo geeft ze (zuur)stof aan het maatschappelijke debat.
'Leefbaarheid” en “zelfredzaamheid” zijn begrippen die zich in het recente taalgebruik met betrekking tot landbouw verankerd lijken te hebben. Om de haverklap worden ze de laatste tijd in de mond genomen, dikwijls binnen eenzelfde context.
Daar zijn verschillende redenen voor. Enerzijds worden deze begrippen in verband gebracht met de druk op de landbouwprijzen, waarbij het voor bepaalde sectoren niet altijd duidelijk is of ze het hoofd boven water kunnen houden. Anderzijds worden de termen ook gebruikt wanneer gesproken wordt over het landbouwbeleid van de toekomst. Zullen landbouwers van de toekomst zich op een vrijere en dus minder beschermde markt kunnen handhaven? Zullen ze zich weten te redden?
“Leefbaarheid” en “zelfredzaamheid” zijn dus zeker begrippen die onderdeel uitmaken van het ondernemerschap van de toekomst.
Dit reflectiedocument heeft als doelstelling om een bijdrage te leveren aan de discussie over de mate waarin landbouwbedrijven zelfredzaam moeten zijn. Omdat deze reflectie deels filosofisch is, leidt zij tot een standpunt dat kan worden aangevochten. Op deze wijze wordt (zuur)stof gegeven voor het maatschappelijk debat.