De bruto opbrengsten van ruwvoederteelten inschatten is moeilijk omdat er een gebrek is aan informatie. Oogsthoeveelheden worden niet altijd correct bijgehouden en marktprijzen zijn nauwelijks voorhanden. De teelt van ruwvoeders staat immers op de meeste bedrijven volledig in functie van de dierlijke productie. De gewassen worden niet geteeld met het oog op het vermarkten maar met het oog op het produceren van voldoende voeder voor de dieren. Omdat ruwvoeders een aanzienlijk deel uitmaken van het Vlaamse landbouwareaal is er nood om ze te waarderen. Voor het bepalen van de opbrengsten van ruwvoeder zijn een aantal methodes bruikbaar. De studie gaat hierop dieper in.

In een aantal gevallen is de waardering van landbouwteelten vereist. Denk aan de vergoeding van schadegevallen door het landbouwrampenfonds, de bepaling van de premie voor agromilieumaatregelen en de economische waardering van ecosysteemdiensten.

Voor de meeste teelten kan voor het inschatten van de bruto opbrengst eenvoudig gebruik gemaakt worden van de gemiddelde oogsthoeveelheden en de gemiddelde marktprijzen. Daarnaast moet, afhankelijk van de situatie, ook rekening gehouden worden met de gemaakte en toegewezen teeltkosten.

Voor ruwvoederteelten beschikt men zelden over alle noodzakelijke informatie. Oogsthoeveelheden worden niet altijd correct bijgehouden en marktprijzen zijn nauwelijks voorhanden. De bruto opbrengst van ruwvoeder is daardoor moeilijk in te schatten. De teelt van ruwvoeders staat immers op de meeste bedrijven volledig in functie van de dierlijke productie. De gewassen worden niet geteeld om te vermarkten, maar om voldoende voeder te produceren voor de dierlijke productietak.

Toch bestaat de nood om ook ruwvoeders te waarderen omdat ze een aanzienlijk deel uitmaken van het Vlaamse landbouwareaal. Dit rapport beschrijft een aantal methodes om de opbrengsten van ruwvoeder te bepalen en de variabele en vaste kosten en de eigen arbeid in rekening te brengen.